Wszyscy wiedzą, że wysoka pozycja strony jest ważna, jednak dziś piszemy o tym, co DOKŁADNIE może zrobić dla Twojego biznesu, na jakie czynniki wpływa i w jaki sposób możesz ją osiągnąć.
Grupa iCEACo to jest adres IP?
Vojtech Okenka/pexels.com
Vojtech Okenka/pexels.com
Termin ten to skrót od angielskiego wyrażenia Internet Protocol Address. Oznacza unikatowy numer identyfikacyjny, jaki jest przyznawany urządzeniom łączącym się z Internetem. Dzięki adresowi zapewniona jest prawidłowa komunikacja między nimi, a siecią. Wbrew powszechnej opinii numer ten nie służy do identyfikacji urządzeń, a kilka komputerów może mieć ten sam adres IP.
Internet Protocol Address pozwala na rozpoznanie systemu, który chce połączyć się z siecią. Wśród wielu miliardów innych systemów i urządzeń. Jest on odpowiednikiem ulicy, numeru domu i kodu pocztowego. Jego początki sięgają lat siedemdziesiątych XX w., gdy w Stanach Zjednoczonych model protokołu komunikacyjnego TCP/IP został opracowany przez DARPA, czyli Agencję Zaawansowanych Projektów Badawczych w Obszarze Obronności.
IP dotyczy również sieci lokalnej, czyli LAN. Obejmuje ona określony obszar i dotyczy np. zakładu pracy. LAN jest wykorzystywana również przez urządzenia peryferyjne typu drukarki czy laptopy, które są użytkowane w jednym mieszkaniu.
Każde państwo ma wyznaczoną ściśle określoną pulę IP. Numery są rozdzielane pomiędzy dostawców Internetu, a ci przekazują je użytkownikom. Na terenie Europy przydziałem numerów identyfikacyjnych zajmuje się organizacja RIPE Network Coordination Centre. W Polsce zadania z tego zakresu są wykonywane przez NASK, czyli Naukową i Akademicką Sieć Komputerową.
Przeciętni użytkownicy korzystają z publicznych, dynamicznych adresów IP. Warto wiedzieć, czym się one charakteryzują, a także jakie inne typy numerów identyfikacyjnych można wyodrębnić.
Statyczne IP jest przypisane do urządzenia i zarezerwowane dla konkretnego użytkownika. Nie podlega ono zmianom nawet wówczas, gdy dojdzie do resetu ustawień routera. Taki numer jest przeznaczony głównie dla zaawansowanych użytkowników. Ponadto jest użytkowany w przedsiębiorstwach.
Jest on przydatny szczególnie wówczas, gdy:
Stałe IP jest dodatkowo płatne (kilka – kilkanaście złotych miesięcznie). W zamian oferuje szybsze pobieranie i wysyłanie danych oraz większą stabilność łącza. Wśród prywatnych użytkowników jego stosowanie jest marginalne.
IP zmienia się podczas każdorazowego łączenia z siecią, rzadziej w określonym odstępie czasu (np. co 24 godziny). Wówczas przydzielany jest numer, który aktualnie jest dostępny. Po zakończeniu połączenia numer ten wraca do puli wolnych adresów IP i może być wykorzystany przez innego użytkownika. Stosowanie zmiennego IP jest warunkowane ograniczonymi zasobami numerów.
Za jego pomocą można łączyć się z każdą dostępną siecią dwukierunkowo i w sposób bezpośredni. Publiczne IP otrzymujemy od dostawców Internetu. Z uwagi na liczne zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa, posługując się takim adresem warto zadbać o odpowiednie zabezpieczenia, w tym instalację programu antywirusowego oraz korzystanie z zapory ogniowej i stałe aktualizowanie systemu operacyjnego.
Numery te są częściami podsieci (sieci lokalnych). W ramach jednej sieci wszystkie numery są identyfikowane jako ten sam publiczny adres. Może z niego korzystać nawet kilkaset urządzeń. Prywatny numer identyfikacyjny jest wymagany tylko w niektórych przypadkach, w tym podczas używania zdalnego pulpitu czy inteligentnych systemów służących do sterowania domem. Rozwiązanie to, w porównaniu do publicznego IP, zapewnia większy poziom bezpieczeństwa, a także anonimowość. Minusem jest brak dostępu do tych serwisów internetowych, które wymagają połączenia bezpośredniego.
Każdemu z nas może wydawać się, że wie, jak wygląda adres IP. Niewątpliwie tak jest, ale tylko pozornie. Zdajemy sobie bowiem sprawę z tego, że numer identyfikacyjny składa się z szeregu liczb. Ile jednak jest takich liczb? Co one wyrażają? Przeciętny użytkownik Internetu nie będzie w stanie odpowiedzieć na takie pytania.
Zacznijmy od tego, z ilu liczb składa się numer identyfikacyjny. W standardzie IPv4 są to cztery liczby i w każdym przypadku przyjmują one wartość od 0 do 255. Są one oddzielone od siebie kropkami.
W ramach tego standardu numer identyfikacyjny może składać się minimalnie z czterech, a maksymalnie z dwunastu cyfr. Zapis może mieć charakter kropkowo-dziesiętny (np. 88.23.132.22), rzadziej szesnastkowy (Ovedfg3045) lub dwójkowy, czyli binarny (stosowane są wyłącznie cyfry 0 oraz 1).
Zapis kropkowo-dziesiętny jest liczbą 32-bitową. Najważniejszy bajt jest umieszczany jako pierwszy. Każdy z bajtów określa się jako oktet, gdyż w postaci binarnej zawiera osiem bitów. Bity dają 256 różnych możliwości kombinacji, dlatego poszczególne bajty zawierają się w przedziale 0-255.
Ze względu na ograniczoną liczbę adresów w ramach IPv4 (około cztery miliardy), konieczne stało się wdrożenie nowego standardu. Chodzi o IPv6, którego pierwsze testy odbyły się w 2011 r. W jego ramach adres jest liczbą 128-bitową, jednak nie w kodzie dziesiętnym, a szesnastkowym.
Zawiera on osiem grup cyfr, z których każda ma po cztery znaki. Są one tworzone zarówno przez cyfry, jak i litery od A do F. Dzięki temu adres IP jest dłuższy, co daje niemal nieograniczoną liczbę kombinacji (340 undecylionów numerów – każdy undecylion to jedynka i 66 zer). Możliwe jest pomijanie początkowych zer w grupie, a także jednego bloku składającego się tylko z zer. Przykładowy zapis wygląda tak: 2003:0DB5:4:0:0:3425:65AD.
Każdy numer składa się z dwóch części – sieciowej oraz hosta. Ta pierwsza identyfikuje konkretną sieć, w jakiej funkcjonuje dane urządzenie. Host dotyczy komputera znajdującego się wewnątrz sieci.
Część sieciowa zawsze występuje na początku IP, natomiast adres hosta na jego końcu. W zależności od klasy numeru identyfikacyjnego, obie części mogą obejmować od jednego do trzech oktetów.
Źródło: Tranmautritam/pexels.com
W przypadku standardu IPv4 podział klas przedstawia się następująco:
Obie części adresu są rozróżniane dzięki masce podsieci. Służy ona do wskazania, gdzie znajduje się miejsce podziału między adresem sieci i hosta.
W trakcie korzystania z Internetu może pojawić się problem dotyczący tego, jak sprawdzić IP. Może być to wymagane np. wówczas, gdy konieczna jest konfiguracja routera lub występują powtarzające się problemy z łączem. W takich sytuacjach niezbędna jest znajomość adresu IP routera.
Weryfikowanie numeru identyfikacyjnego jest stosunkowo proste. Można to uczynić za pomocą jednego z serwisów internetowych (np. htwww.adres-ip.pl/), a także w ustawieniach routera. Inne sposoby, w zależności od typu urządzenia i systemu, opisano poniżej.
W celu sprawdzenia numeru identyfikacyjnego należy wykonać następujące kroki:
Weryfikacja IP odbywa się poprzez:
W urządzeniach pracujących w oparciu o ten system weryfikacja IP jest możliwa po kliknięciu w opcję „Informacje o połączeniu”, która jest dostępna po zaznaczeniu ikonki połączenia sieciowego (np. WI-FI).
Na smartfonach czy tabletach, które są podłączone do sieci domowej (lokalnej), adres IP można sprawdzić w ustawieniach WI-FI. Wystarczy wybrać nazwę sieci i wyświetlony zostanie numer identyfikacyjny.
Zmiana adresu nie jest łatwa. Nierzadko wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu informatyki. Dokonanie takiej zmiany jest możliwe poprzez protokół internetowy TCP/IP – niektórzy dostawcy Internetu pobierają za to opłaty.
Inne rozwiązania to:
Nierzadko, zamiast zmieniania IP, zasadne jest ukrycie adresu. Możemy to uczynić za pośrednictwem proxy. Jest to rodzaj pośrednika, który umożliwia komunikację między urządzeniem a serwerami. Podczas korzystania z Internetu wyświetla własne IP, a nie adres użytkownika.
Wiele osób zastanawia się nad tym, po co w ogóle zmieniać adres IP? Najważniejsze czynniki dotyczą:
Adres IP towarzyszy wszystkim użytkownikom Internetu. Jest on niezbędny do tego, by korzystać z możliwości, jakie daje sieć. Istnieją różne rodzaje numerów identyfikacyjnych i każdy może dopasować dostępne rozwiązania do własnych potrzeb. Większość użytkowników korzysta z publicznych i dynamicznych adresów. Możliwa jest zmiana IP, jednak wymaga ona posiadania choć minimum wiedzy informatycznej.
Grupa iCEAGrupa iCEAGrupa iCEA
